INFO

Zdjęcie wykonałem pod koniec lat osiemdziesiątych. najprawdopodobniej Zenitem E, przedstawia budynek browaru sosnowieckiego na tzw. Małym Sielcu. W tamtym czasie ciąg zabudowań , których częścią był browar był mocno zdewastowany. Aby ukryć brzydotę otoczenia "postarzyłem" fotkę i wypłukałem niektóre partie zdjęcia. 

Browar sielecki powstał w roku 1882, po likwidacji pierwszego sosnowieckiego browaru (czynnego od 1825r. do lat 70 XIXw.), który znajdował się przy dzisiejszej ulicy Pisudskiego. Browar (i wieś Sielec)  należał do hrabiego Jana Renarda. Posiadał słodownię i nowoczesne, parowe urządzenia do wytwarzania piwa, a w późniejszym okresie również własną maszynę do wytwarzania sztucznego lodu. Do wybuchu II wojny światowej browarem zarządzało  Towarzystwo Przemysłowo-Górniczego "Hrabia Renard", zaś na etykietach można spotkać godło górnicze i koronę hrabiowską.

Browar posiadał własną bocznicę kolejową i produkował ciekawy asortyment jasnych i ciemnych piw od Leczniczo - Słodowego Zdroju Sieleckiego przez Sieleckie, Obstalunkowe, Monachijskie aż do Pilzeńskiego.
Niektóre gatunki były rozlewane do butelek, dzięki czemu rynek browaru nie ograniczał się wyłącznie do terenu Zagłębia. Oprócz lokalnych magazynów w Sosnowcu, Dąbrowie Górniczej, Będzinie, Zawierciu, Olkuszu czy Porębie, browar posiadał również swoje składy w Warszawie, Krakowie, Częstochowie i Pionkach.

Browar dbał o swój wizerunek dystrybuując własne firmowe  kufle czy podkładki ( mój przyjaciel Jacek posiada w swej kolekcji kufelek i etykiety piwne tego browaru). 

Szczytowa produkcja browaru przypadła w tym okresie na rok 1899, kiedy wyprodukowano około 22,5 tysiąca hektolitrów piwa (188 tysięcy wiader). w latach trzydziestych XXw. produkcja wahała się pomiędzy  10 a 15 tysięcy hektolitrów na rok.

Podczas okupacji miała miejsce kolejna modernizacja browaru. Przebudowano wówczas tanki do leżakowani i kadzie fermentacyjne. W czasie wojny  browar nosił nazwę Braurerei der Gewerkschaft Graf Renard Sosnowitz i produkował natępujacy asortyment piw: Einfachbier, Lagerbier, Malzbier, Renard Bier.

Niezwłocznie po zakończeniu działań wojennych wznowiono produkcję piwa w Sielcu. Browar stał się wówczas na cztery lata oddziałem kopalni "Hr. Renard" (później "Sosnowiec").

W latach pięćdziesiątych na krótko włączono browar do Zjednoczenia Przemysłu Fermentacyjnego w Zabrzu.
Od roku 1951 do  1967 nasz browar był częścią Będzińskich Zakładów Piwowarsko-Słodowniczych . W tym okresie na etykietach pojawiła się karbidowa lampa górnicza. 

Następne lata przyniosły wcielenie browaru w Sielcu do Tyskich Zakładów Piwowarskich (1967 - 1975), które w latach 1972 do 1974 przeprowadziły kolejną (ostatnią już) modernizację browaru.

 Ostatni okres życia browaru  przypada na lata 1975 - 1976, kiedy włączono  go  w struktury Zakładów Piwowarskich w Zabrzu.

Rok 1976 przyniósł decyzje o likwidacji browaru, powodem takiej decyzji był zamiar rozbudowy Huty Buczka. Nie został on jednak zrealizowany.

Po wojnie browar produkował ciemną "jedenaskę" oraz piwa jasne "dwunastkę" i "dziewiątkę" (od 1960 tylko "dwunastkę"). Piwo cieszyło się niezłą opinią i miało charakter regionalny obejmując zasięgiem powiaty będziński, olkuski, zawierciański i myszkowski oraz Sosnowiec, Czeladź, i Piekary Śl. 

(na podstawie nieprzebranych zasobów sieci - Siekany)